000			01956nam a2200253 i 4500
505			_aRetrato irónico e irreverente da contraditoria Galicia dos primeiros anos 80 a través das aventuras sexuais dun crápula tan cínico como tenro.
008			210628s2021 sp e glg
017			_aVG 78-2021
020			_a9788491218210
080	1		_a82-N
100			_aGago, Manuel _eaut _914494
245		0	_aNus _c/ Manuel Gago
250			_a1ª ed.
260			_aVigo _b: Xerais _c, 2021
300			_a390 p. _c; 23 cm
490	0		_aNarrativa (Xerais) _v; 471
520	3		_aNa madurez, Toño Figueroa, descendente da última aristocracia do país, mantén unha dobre vida na intimidade da súa memoria. Lembra a diario as súas primeiras veces e habita sen descanso a pasada mocidade: o sexo, as grandes mentiras familiares, os trens que se foron perdendo. Móvese con cinismo e incredulidade no convulso ambiente político da Galicia do posfranquismo; a súa conciencia social remata no seu propio corpo e o das mulleres coas cales aprende a descubrilo. Ou iso nos quere facer crer. Ata que Toño e os seus amigos chegan á solitaria praia de Calabarda, un paraíso aberto ao océano onde se pode ser libre dun xeito novo: sen roupa. Nun extremo da praia, os arqueólogos descobren un castro ancestral. Noutro, os veciños soñan con leiras de millo en que agromen os chalés. E no medio, Toño únese a unha grea de nudistas dispostos a todo para manteren os seus coiros ao sol. Manuel Gago ofrécenos en «Nus» un retrato irónico e irreverente da contraditoria Galicia de comezos da década de 1980 a través das aventuras sexuais dun crápula tan cínico como tenro.
650			_aHumor _91423
650			_aVida cotiá _91378
856			_uhttps://www.xerais.gal/libro.php?id=6290220
997			_e2